هنوز نمی داند پرنده ای که از قفس دلتنگی ها پرید ، پرنده کوچک خوشبختی اش بود . شاید هم می داند و در خلوت محرمانه اش با جام
و لحظه های راستی به بهانه مستی
می اندیشد چقدر جای آواز پرنده خالی است
و چقدر دلگیر است پرواز را بخاطر سپردن
وقتی پرنده ای را به یاد می آورد که دیگر برنخواهد گشت ...
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 87/8/30 توسط راضیه ایروانی